ماه‌عسل مهاجم تیم ملی فوتبال ایران در کشور ایتالیا و «سری آ»، خیلی طولانی نبود. مهدی طارمی که به‌واسطه درخشش در لیگ پرتغال و پورتو این کشور توانست نظر سیمونه اینزاگی را جلب کند، بعد از یک فصل ناامیدکننده قطعاً از اینتر جدا خواهد شد.
جنگ تحمیلی ۱۲ روزه تقریباً دوهفته است که به پایان رسیده اما بعید است تبعات آن به‌راحتی از بین برود. در حوزه ورزش هنوز با چالش این جنگ ۱۲ روزه درحال دست‌وپنجه نرم کردن هستیم.
شاید باید به‌مرور عادت کنیم که بزرگان و استعدادیاب‌های فوتبال ایران در سکوت خبری و بی‌توجهی کامل از میان ما بروند. یک قیاس سرانگشتی با کشورهای پیشرفته کافی است که ببینیم، رفتار درستی با بزرگان فوتبال ایران نداشتیم.
هواداران پرسپولیس به امید اینکه تابستان داغی در انتظارشان است و می‌توانند دست‌پخت اسماعیل کارتال را برای فصل آینده ببینند، به استقبال تعطیلات رفتند.
«سه برد از چهار مسابقه دور دوم»، دست‌پخت مربی هنرمند ایتالیایی به نام «روبرتو پیاتزا» است که توانسته امید را به اردوی تیم ملی بزرگسالان ایران برگرداند.
«۲۰۰ میلیون یورو در سال، ماهانه ۱۶/۶۷ میلیون یورو، روزانه ۵۵۵۵۵۵ یورو، ساعتی ۲۳۱۵۰ یورو، دقیقه‌ای ۳۸۶ یورو و ثانیه‌ای ۶/۵ یورو» مربوط به درآمد یک کارخانه مشهور و عظیم نیست بلکه درآمد یک انسان از فوتبال است.
جنگ ۱۲ روزه شاید به لحاظ زمانی در قیاس با سایر جنگها زمان کمتری را در برداشته باشد اما قطعاً خیلی از مسائل، تا مدتها مثل قبل نخواهد شد.
«همدلی» واژهای است که حالا اکثریت قریببهاتفاق مردم دنیا با ایرانیان داخل و خارج ایران دارند.
حملات اسرائیل به نقاط استراتژیک کشور ایران بهخصوص پایتخت آغاز شده است.
«مناطق مسکونی را نمیزنیم». این ادعایی است از سوی اسرائیل که بارها در رسانهها به آن پرداخته شده اما این نقلقول بیش از آنکه یک حقیقت تلقی شود، یک شوخی زشت و غیرانسانی است.
