ضرورتی به نام استانداران زن

فاطمه راکعی طی یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت:

در آستانه انتخاب استانداران دولت چهاردهم، لازم است به این پرسش اساسی پرداخته شود که چرا زنان ایرانی هرگز در شمایل یک استاندار در ساختار سیاسی مناطق گوناگون کشورمان حضور نداشته‌اند؟ هر چند در دولت دکتر پزشکیان اتفاقات بسیار مثبتی برای مدیریت زنان رخ داده و یک وزیر زن، چندین معاون رییس‌جمهور، همچنین نخستین زن در شمایل سخنگوی دولت در عالی‌ترین سطوح اجرایی حضور دارند، اما باتوجه به محرومیت تاریخی زنان در ساختار مدیریتی کشور لازم است، توجه ویژه‌ای به حضور زنان متخصص و شایسته در معاونت‌های وزرا، مدیر کلی به خصوص به عنوان استاندار شود. مطابق قانون برنامه ششم 30درصد پست‌های مدیریتی کشور باید دراختیار زنان قرار می‌گرفت که به این مهم در زمان دولت سیزدهم توجه نشد.

این درحالی است که بسیاری از مدیران زن در دولت‌های یازدهم و دوازدهم در سمت‌های بخشداری، فرمانداری، معاون استانداری و مدیرکلی و... فعال بودند که مبتنی بر سلسله مراتب تخصصی دولت سیزدهم باید از ظرفیت آنان در استانداری‌ها هم بهره برده می‌شد. در شرایطی که دولت چهاردهم به مفاد و محتوای برنامه‌های بالادستی توجه ویژه‌ای دارد، لازم است تحقق سهم 30درصدی مدیریتی زنان را نیز محقق کند. امروز شاید زمان آن رسیده باشد که برای نخستین‌بار در جمهوری اسلامی چند استاندار زن هم منصوب شده و کار خود را آغاز کنند. معرفی فرزانه صادق مالواجرد به عنوان وزیر راه و شهرسازی که مبتنی بر تخصص و شایستگی ایشان صورت گرفت...  همچنین انتخاب فاطمه مهاجرانی (سخنگوی دولت)، زهرا بهروز آذر (معاون امور زنان و خانواده رییس‌جمهور)، شینا انصاری (رییس سازمان محیط‌زیست) و سایر مدیران زن برای پست‌های معاونی وزرا و... نشان داد که کشور می‌تواند از ظرفیت‌های تخصصی و مدیریتی زنان استفاده شایانی کند. اما اهمیت حضور زنان در استانداری‌ها از چند منظر بسیار مهم است. بررسی ریشه‌های آسیب‌های اجتماعی و ناهنجاری‌های شهری و استانی نشان می‌دهد که کشور نیازمند رویکردهای تازه و نوینی در بحث مدیریت است. مدیران زن متخصص در جای‌جای جهان به دلیل نوع خاص نگاهی که دارند همچنین بهره‌مندی از گزاره‌هایی چون ملاطفت در عین جدی بودن، اعتقاد به سیاست تنش‌زدایی، همچنین مدارا و حساسیت‌های بیشتر می‌توانند بسیاری از معضلات موجود در استان‌ها را حل و فصل کنند.

امروز حتی در بسیاری از کشورها برای پست‌های حساسی چون وزارت دفاع هم از زنان استفاده می‌کنند تا رویکردهای صلح‌طلبانه زنانه، باعث توسعه فرهنگ مدارا در سطح جهان شود. مبتنی بر این واقعیت‌ها و براساس سهم 30درصدی زنان از مدیریت کشور مطابق اسناد بالادستی، از جمع 31 استانداری که قرار است در دولت چهاردهم منصوب شوند، حداقل 5 الی 7 استاندار زن باید انتخاب شوند. نه تنها این سهم را زیاد نمی‌دانم، بلکه معتقدم زنان مبتنی بر شایستگی‌ها و تخصصی که دارند و با عنایت به اینکه نیمی از جمعیت جامعه را تشکیل می‌دهند این سهم را حتی می‌توان به 50درصد هم رساند. این مهم باید از طریق رسانه‌ها و محافل کارشناسی طرح موضوع شود تا با چکش‌کاری و بحث و تبادل‌‌نظر بهترین تصمیم به نفع منافع ملی کشور اتخاذ شود.