آغاز اشغال ایران در جنگ جهانی دوم
با آغاز جنگ جهانی دوم در ۹ شهریورماه ۱۳۱۸ ایران بی‌طرفی خود را اعلام کرد، اما پس از آغاز تهاجم آلمان به شوروی به‌دلیل گستردگی مرز ایران با اتحاد جماهیر شوروی، نیروهای متفقین حضور کارشناسان آلمانی در ایران را بهانه اشغال کشور کردند.
در روز سوم شهریورماه ۱۳۲۰، نیروهای شوروی از شمال و شرق از زمین و هوا به ایران حمله‌ور شدند. بعد از آنها، نیروهای بریتانیایی نیز از جنوب و غرب حمله کردند و شهرهای سر راه را اشغال کردند.
سپس هر دو نیرو به‌سمت تهران حرکت کردند. ارتش ایران نیز نتوانست مقاومتی درخور در برابر قوای مهاجم داشته باشد.
در جریان اشغال ایران، قوای شوروی شامل ۴۰ هزار سرباز و هزار تانک T-۲۶ بود که برتری عددی و کیفی زیادی نسبت به نیروهای ایرانی داشت.
علاوه بر اینها، بیشترین برتری شوروی با نیروی هوایی بود که ۴۰۹ هواپیمای جنگی ازجمله بمب‌افکن‌های سنگین را برای اشغال ایران فراخواندند.
قوای انگلیس نیز ۱۹ هزار سرباز و ۵۰ تانک سبک به‌کار گرفته بودند.
