در سوگ مرد تنهای شب

حبیب محبیان، خواننده‌ متفاوتی بود؛ چه در خلق و اجرا، چه در انتخاب آثار. او فعالیت رسمی هنری خود را در اواسط دهه‌‌ ۵۰ آغاز کرد و در سال ۱۳۵۶ با آلبوم «مرد تنهای شب» به شهرت رسید.

نگاهی به کارنامه‌ هنری او در زمینه‌ انتخاب شعر و ترانه، طیف گسترده‌ای از سبک‌ها و همکاری با شاعران و ترانه‌سرایان متعدد را نشان می‌دهد.

از ترانه‌‌هایی که خودش سرود، مثل «شهلای من» تا همکاری با ترانه‌سرایان پیشکسوت و شناخته‌شده‌ موسیقی پاپ همچون کریم محمودی (خواب سرخ بوسه‌ها)، مسعود فردمنش (فصل عشق، هرگز)، لیلا کسری (هم‌راز، قصه‌ مهربونی و...) پاکسیما زکی‌پور(10ترانه در آلبوم جوونی-۱۳۸۳) و مهین آبادانی (اشاره، لحظه، هوای گریه و...).

خبر درگذشت او که با امید فعالیت مجاز در عرصه موسیقی از آمریکا به ایران بازگشته بود، در زمان خود به‌شکلی گسترده در رسانه‌ها بازتاب یافت.