مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور شده اما هنوز هم همان صداقت خود را دارد و به دنبال همان وفاق ملی است که در طول مناظرات از آن دم می‌زد. او در حالی آخرین دفاع خود را در مقابل نمایندگان مجلس شروع کرد که شب قبل از آن اعضای فراکسیون انقلاب در مجلس رای‌گیری انجام داده بودند و شنیده‌ها حاکی از آن است که ۴ وزیر – عبدالناصر همتی، محمدرضا ظفرقندی، احمد میدری و رضا صالحی‌امیری – رای نیاورده بودند. لحظات سرنوشت‌ساز و نفس‌گیری برای هیئت دولت کنونی بود و پزشکیان باید با آخرین دفاع خود نمایندگان مجلس را مجاب می‌کرد…
میگویند الناس علی دین ملوکهم. مردم و شهروندان بر رویه و سیره صاحبان قدرت هستند. در بحث اعتماد هم میگوییم زمانی ملت به دولت اعتماد میکند که دولت به ملت اعتماد داشته باشد. همه چیز از بالا نشأت میگیرد و به پایین میآید و اینجا ساختار سیاسی مهم است.
با پایان جلسات رای اعتماد وزرای پیشنهادی مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهوری و کسب رای اعتماد همه این وزرا از سوی نمایندگان مجلس، واکنشهای بسیاری در فضای مجازی به این تصمیم بهارستان‌نشینان صورت گرفت. برخی از این واکنشها در ادامه میآید.
گروه خبر: سیدعباس صالحی، وزیر پیشنهادی فرهنگ و ارشاد روز گذشته برای گرفتن رای اعتماد در مجلس حاضر شد و سخنرانی کرد؛ فردی که هیچ‌یک از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در مخالفت با برنامه‌ها و صلاحیتش سخنی نگفتند.
نباید فراموش کرد که میزان موفقیت رئیس‌جمهور، به‌عنوان پیونددهنده در یک دولت ترکیبی، به مدیریت و پایگاه اجتماعی وی و میزان نجابت نیروهای شکست‌خورده در انتخابات بستگی خواهد داشت. جامعه کارشکنی‌های افراطیون در دوران خاتمی و روحانی را هنوز از یاد نبرده است. باید از گذشته درس گرفت و آن را چراغ راه آینده کرد. بر این اساس، اکنون زمان همراهی با پزشکیان است نه زمان قهر و دوری.
با توجه به اخبار گوناگون از تلاشهای صورت‌گرفته در خارج از مجلس برای تحت تاثیر قرار دادن رای مجلس به وزرا و نگرانی از غلبه نگاه تندروانه موجود در مجلس بر نظر آن نسبت به دولت و رای اعتماد به لیست وزرای پیشنهادی، روزنامه هم‌میهن به سراغ برخی نمایندگان مجلس رفته و نظرات‌شان را درباره لیست وزرای دولت وفاق ملی پرسیدهاست که در ادامه میآید.
پس از اعلام لیست پیشنهادی وزرا از سوی رئیس‌جمهوری بسیاری از فعالان سیاسی و بخشی از جامعه به وضوح دغدغه و نگرانی خود را از انتخاب وزرای کشور و آموزش و پرورش اعلام کردند که شاید بتوان گفت که حاکی از تبدیل شدن نقد به مثابه یک امر سیاسی به یک کنش هدفمند، پیگیرانه و پرسشگرانه دارد؛ هرچند که از سوی نخبگان سیاسی و افراد آشنا به امر سیاسی رخ داده باشد. چقدر از این انتقادها از سوی سهم‌خواهانی پیش رفته که به دنبال جایگاهی بوده‌اند که به آن نرسیده‌اند؟ چه میزان از روی دلسوزی انتقاد کردند و مرز بین کنشگری…
درباره نمایش «امان» به کارگردانی مجتبی جدی
تنهایی پرهیاهوی زنانهشرایط بحرانی ورزشگاه‌های کشور باعث شد تا شهرآورد تهران در خارج از پایتخت برگزار شود
بازگشت به ۲۲ سال پیشجامعهشناسان، کنشگری زنان در سالهای بعد از انقلاب را بررسی کردند
تاریخ ۳۰ سال کنشگریمحمود صادقی دبیرکل انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها اعلام کرد:
تشکیل کمیتهای در جبهه اصلاحات برای رصد عملکرد دولتمحمود میرلوحی عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت:
از تاریخ درس گرفتهایم و به عقلانیت رسیدیمبررسی آنچه احزاب و تشکلها نسبت به پاسخگو کردن رئیس‌جمهور و دولت میتوانند انجام دهند
اتحاد و انتقادگفتوگو با ناصر رضوی کارشناس امنیتی درباره تابستان ۶۷
از مرصاد تا شورش دراوین
