نویسنده و مشاور هم‌میهن احمد زیدآبادی

برخورد قیم‌مآبانه/ درباره مواجهه اسرائیل با جوامع یهودی دنیا

اگر قرار بر این باشد که هر دولتی در این دنیا نسبت به جوامع مذهبی یا قومیِ شبیه خود در آن سوی مرزها، احساس قیمومَت داشته باشد و خارج از قواعد پذیرفته‌شده انسان‌دوستانه در حقوق بین‌الملل، خود را مسئول آنان تعریف کند و آنها را به نحوی اتباع غیرمستقیم خود به شمار آورد، نظامِ ملت-دولت بلافاصله از هم می‌پاشد. با این همه، اسرائیل به این اصول پایبند نیست و با نوع ورود و دخالت خود در امور جوامع یهودی دنیا، پایه‌های نظم مبتنی برملت-دولت را سست و تضعیف می‌کند.

ادعای نادرست و عوارض منطقی آن

اینکه دکتر محمود سریع‌القلم با نوعی نگاه طبقاتی منفی، فرزندان خانواده‌های نادار و فقیر را شایسته حکمرانی و فعالیت اقتصادی نداند، به قول عرب‌ها «نخستین شیشه‌ای نیست که در اسلام شکسته است!» مشکل در واقع آنجاست که عده‌ای از افراد جامعه به دلایلی، این نوع سخنان به مذاق‌شان خوش آید و به نحوی از آن استقبال کنند که گویی برای توسعه اقتصادی و اصلاح حکمرانی در کشور باید مانع تحصیل فرزندان خانواده‌های کم‌بضاعت یا بی‌بضاعت در رشته اقتصاد و سیاست شد و راه آنان را برای ورود به این دو حوزه مسدود کرد!

روزهای آخر مادورو؟

صف‌آرایی موافقان و مخالفان دولت مادورو در داخل ونزوئلا، این پرسش را پیش می‌کشد که در کشوری با وجود چنین شکاف و اختلافی در میان مردم، آیا به فرض سرنگون شدن دولت بر اثر یک حمله نظامی محدود، نوعی ثبات سیاسی تازه ظاهر می‌‌شود و یا آنکه ونزوئلا را غرق در بی‌ثباتی و جنگ داخلی خواهد کرد؟

مفهوم عدالت و مصادره اموال شهروندان

آیا شهروندان برای احقاق حقوق خود و یا رساندن اعتراض‌شان به گوش مسئولان امر حتماً باید اقدام به خودسوزی کنند که صدایشان شنیده شود؟ چرا مسئولان به مشکل مصادره‌های «ستاد اجرای فرمان امام» که صدای اعتراض بسیاری از شهروندان کشور را درآورده است به طور اصولی ورود نمی‌کنند؟ چه راز و رمزی پشت این بی‌تفاوتی است؟

شرایط لبنان و سیاست حزب‌الله

بغرنجی‌های بحث مربوط به سلاح حزب‌الله، گویی به غایت و انتهای خود رسیده است. ادامه وضع کنونی به نظر ممکن نمی‌رسد و از انتخاب بین دو گزینه «توسل به جنگ» و یا «زمین گذاشتن سلاح» ظاهراً گریزی نیست.

قطعنامه 2803 و جهت‌گیری‌های تازه در خاورمیانه

قطعنامه ۲۸۰۳ حاصل ادغام پیشنهاد چند کشور عرب و مسلمان با پیش‌نویس دولت ترامپ است و از همین رو مخالفت حماس با آن، خطر رویارویی علنی این سازمان با هشت کشورِ مصر، عربستان، اردن، قطر، امارات، ترکیه، پاکستان و اندونزی را در پی دارد. بنابراین مخالفت حماس با اجرای قطعنامه بعید است ادامه یابد.

زمانی برای ترمیم کابینه

اکنون بعد از گذشت بیش از یک سال از تشکیل کابینه، ضعف و قوت هر کدام از وزیران آشکار شده است. برخی وزرا از ابتدا هم سابقه غیرقابل دفاعی داشتند و برخی دیگر هم توزرد از کار درآمدند. بنابراین ادامه حضور هر دو دسته در کابینه هیچ توجیهی ندارد. طبعاً می‌توان از آنها نام برد اما این موضوع منوط به تصمیم آقای پزشکیان برای ترمیم کابینه است. به هر حال، اکنون زمانِ ترمیم اساسی کابینه است.

پیشنهاد رئیس قوه و لوازم منطق آن

مرجع تعیین و تشخیص اعضای نهاد صلح و سازش از اصل چنین نهادی مهمتر است. از این رو، اگر ترکیب نهاد صلح و سازش بخواهد چیزی شبیه هیئت منصفه مطبوعات باشد، واضح است که به جای حل مشکل، فقط بر حجم آماس کرده بوروکراسی کشور افزوده می‌شود.

بار شیشه و رفتار نسنجیده...

واقعیت این است که بسیاری از افراد جامعه از این نوع رفتارها نه‌فقط رنجیده‌خاطر بلکه از درک آن هم درمانده می‌شوند. اینها درست همان کارهایی است که بخصوص در این شرایط باید به شدت از آن اجتناب شود. همانطور که پیش از این گفته شد، «شرایط خطیر و حساس» گفتار و رفتار بسیار سنجیده از سوی همگان به‌ویژه نهادهای حاکم دارد. هر رفتار نسنجیده فقط شرایط را حساس‌تر و مخاطره‌آمیزتر می‌کند و این هم به سود ایران و جامعه آن نیست.

دست‌نویس لا ریجانی و وضعیت وارونه

در فضایی که نه سیاست روشنی وجود دارد و نه مشخص است که قدرت هر نهاد چیست و تا کجاست، چگونه می‌توان امر به تحکیم انسجام ملی و پرهیز از دوقطبی‌سازی کرد؟ وقتی اغلب سیاست‌ها مبهم و دستگاه‌ها در تعلیق و بلاتکلیفی‌اند، طبیعی است که هر کس از ظن خود انسجام ملی و پرهیز از دوقطبی‌سازی را تعریف کند!