سیمان کاری دیوار حیاط و نکات مهم برای جلوگیری از ترک خوردن زیاد

با انتخاب مصالح مرغوب، اجرای اصولی ملات، و رطوبت‌دهی مناسب پس از اجرا، به‌راحتی می‌توان از ترک خوردن سطح دیوار سیمانی جلوگیری کرد. حال اگر تمایل دارید بدانید هرکدام از این مراحل چگونه باید انجام شوند و چه جزئیاتی را نباید نادیده گرفت، ادامه این مطلب را از دست ندهید.

مراحل سیمان کاری اصولی دیوار حیاط

برای سیمان کاری دیوار حیاط باید به یک سری اصول و نکات توجه داشته باشید که در ادامه به صورت مرحله به مرحله به بررسی آن‌ها می‌پردازیم:

آماده‌سازی زیرکار؛ پایه‌ای برای کار تمیز و بدون ترک

یکی از اشتباهات رایج در سیمان‌کاری، بی‌توجهی به زیرسازی دیوار است. وقتی سطح دیوار به‌درستی تمیز و آماده نشود، ملات سیمان به‌خوبی نمی‌چسبد و این می‌تواند در آینده به ایجاد ترک منجر شود. دیوار باید کاملاً از هرگونه گرد و غبار، رنگ قبلی، چربی و بقایای ملات قدیمی پاک‌سازی شود. استفاده از برس سیمانی یا واترجت در این مرحله پیشنهاد می‌شود.

در صورتی‌که سطح دیوار صیقلی یا غیرجاذب باشد، بهتر است آن را با ابزار خاص کمی زبر کنید یا از دوغاب رقیق سیمانی برای افزایش چسبندگی بهره بگیرید. همچنین، در مناطقی که دیوار در معرض رطوبت یا حرارت زیاد است، استفاده از توری یا مش فلزی (رابیتس) روی سطح دیوار بسیار مؤثر خواهد بود؛ این کار از ایجاد ترک‌های سطحی و جدا شدن ملات جلوگیری می‌کند.

نکته‌ای که نباید فراموش شود، خیس کردن سطح دیوار قبل از اجرای ملات است. این کار مانع از جذب سریع آب ملات توسط دیوار می‌شود و ملات فرصت کافی برای گیرش اولیه خواهد داشت. اگر قصد شروع پروژه‌ای دارید، حتماً پیش از هر اقدامی سطح را مرطوب کرده و اجازه دهید کمی رطوبت جذب شود، سپس کار را آغاز کنید.

انتخاب ملات مناسب و اجرای لایه اول (آسترکشی)

بعد از آماده‌سازی زیرکار، نوبت به ترکیب ملات و اجرای لایه‌ی اول یا همان آستر می‌رسد؛ مرحله‌ای که بسیاری ساده از آن عبور می‌کنند، اما اگر درست انجام نشود، زمینه‌ساز ترک‌های ریز و سطحی خواهد شد. آستر معمولاً با نسبت مشخصی از ماسه، سیمان و آب تهیه می‌شود و باید به‌صورت یکنواخت روی دیوار کشیده شود.

برای ساخت ملات، استفاده از ماسه شسته شده با دانه‌بندی مناسب بسیار مهم است. این موضوع در چسبندگی و مقاومت سطح نهایی تأثیر زیادی دارد. سیمان هم باید تازه و باکیفیت باشد. استفاده از سیمان‌هایی با گیرش مناسب، مثل تیپ ۲ یا تیپ ۵ در مناطق خاص، کمک می‌کند که ملات خیلی زود یا خیلی دیر خشک نشود.

در حین اجرای آستر، ضخامت لایه باید بین ۵ تا ۱۰ میلی‌متر حفظ شود. پس از پخش ملات روی دیوار، با ابزار لیسه یا ماله به‌صورت ضربه‌ای یا کششی پخش و فشرده می‌شود. این مرحله ممکن است ساده به نظر برسد، اما اجرای یکنواخت، صاف و بدون برجستگی ملات، کلید اصلی موفقیت لایه نهایی است.

کروم‌کشی و شمشه‌گیری

در این مرحله باید با دقت عمل کنید، چون هر خطا در کروم‌گذاری یا شمشه‌گیری باعث می‌شود که دیوار نهایی نه‌تنها ظاهر خوبی نداشته باشد، بلکه احتمال ترک‌خوردگی هم افزایش پیدا کند. کروم‌ها در واقع نوارهای عمودی از ملات هستند که به‌عنوان ریل یا مرجع تراز عمل می‌کنند. با قرار دادن آن‌ها در فواصل مشخص، شما می‌توانید مطمئن باشید که ضخامت لایه نهایی در تمام نقاط دیوار یکسان خواهد بود.

برای اجرای کروم، ابتدا با ماله خطوط عمودی نازکی از ملات با ضخامت موردنظر روی دیوار بکشید، سپس با شاقول یا تراز آن‌ها را کاملاً عمودی تنظیم کنید. فاصله بین کروم‌ها بهتر است بین ۱ تا ۱.۵ متر باشد تا بتوانید به‌راحتی از شمشه استفاده کنید. پس از آنکه کروم‌ها کمی خشک شدند، فضاهای بین آن‌ها را با ملات پر کرده و با شمشه روی آن بکشید تا صاف شود.

اهمیت انتخاب سیمان مناسب

توجه داشته باشید که نوع مصالحی که انتخاب می‌کنید، تأثیر مستقیمی بر کیفیت نهایی کار دارد. به‌ویژه در پروژه‌های فضای باز مانند حیاط، استفاده از سیمان‌هایی با مقاومت فشاری بالا و گیرش کنترل‌شده، نقش کلیدی در کاهش ترک‌های حرارتی و ساختاری دارد. اگر در مرحله برنامه‌ریزی برای اجرای پروژه هستید، بهتر است پیش از شروع، زمانی را برای بررسی برندها و خرید سیمان از منابع معتبر مثل خانه سیمان اختصاص دهید تا از اصالت و کیفیت محصول اطمینان حاصل کنید.

سخن پایانی

همان‌طور که مطالعه کردید، برای داشتن یک دیوار سیمانی مقاوم، یکنواخت و بدون ترک، باید همه مراحل از زیرسازی تا رطوبت‌دهی را با دقت اجرا کرد. متأسفانه بسیاری از ترک‌های رایج در دیوارهای حیاط، نتیجه‌ی بی‌توجهی به همین نکات ساده اما مهم هستند. آماده‌سازی صحیح، انتخاب ملات باکیفیت، رعایت زمان و نحوه عمل‌آوری و نیز در نظر گرفتن عوامل ساختاری، همگی در کنار هم به افزایش دوام و زیبایی کار کمک می‌کنند.