تحلیل روزنامه جمهوری اسلامی از سفرهای منطقه‌ای اخیر: اولویت با تأمین زیرساخت‌های مردمی است
روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: سفر کردن به کشورها، گفتگو با دولتمردان به ویژه در کشورهای همسایه و منطقه، توضیح سیاست‌ها، امضای قراردادهای همکاری در زمینه‌های مختلف و مذاکره برای رسیدن به تفاهم بسیار لازم و مهم است، اما اولویت با تأمین زیرساخت‌های مردمی داخل کشور است
به گزارش هم‌میهن آنلاین، در سرمقاله امروز روزنامه جمهوری اسلامی آمده است:
نمی‌خواهیم سفرهای خارجی مسئولین دولتی به کشورهای منطقه را زیر سؤال ببریم ولی برای این سؤال مهم و اساسی نتوانسته‌ایم جوابی از مسئولین بشنویم که آیا اولویت با این سفرهاست یا تقویت زیرساخت‌های مردمی در داخل کشور؟
منظور از اولویت زیرساخت‌های مردمی در داخل کشور اینست که اگر قرار است تحولی در سیاست‌های کشور ایجاد شود، قبل از هر چیز باید راه‌هائی برای اتحاد ملی، انسجام واقعی و تضمین کامل پشتوانه ملی فراهم شود تا کشور از چنان قدرتی از نظر مردمی برخوردار باشد که هیچ دشمنی با هیچ ابزاری و در هیچ جنگی نتواند به اهداف خود برسد. با چنین قدرت داخلی است که می‌توان هر دشمنی را به به زانو درآورد و حتی مانع نزدیک شدن بیگانگان به هوس تجاوز شد.
زیرساخت‌های مردمی را باید در ایجاد گشایش برای آزادی‌های مشروع، تأمین حقوق شهروندی، برگزاری انتخابات بدون دخالت‌های سلیقه‌ای و فراقانونی، رفع مشکلات معیشتی، مبارزه با فساد اداری، ریشه‌کن ساختن فساد اقتصادی، حاکم کردن کامل قانون، رعات بی‌قید و شرط شایسته سالاری، دست رد زدن به برخوردهای جناحی در کلیه شئون مدیریتی کشور، جلوگیری از هزینه شدن بیت‌المال در امور غیرضروری، کنار گذاشتن افراد افراطی و کوتاه‌بین از مصادر امور، استفاده کردن از افراد باتجربه و کاردان در مدیریت‌ها، مبارزه قاطع با تبعیض، تلاش برای برقراری عدالت اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی، برخورد جدی با رانت‌خواری، رسیدگی همه‌جانبه و جدی به زندگی محرومین تا ریشه‌کن شدن کامل فقر و در نهایت مردمی‌سازی زندگی و رفتار مسئولین در تمام سطوح، جستجو کرد. اینها اموری هستند که به تقویت زیرساخت‌های مردمی در داخل کشور منجر می‌شوند. بدون انجام این امور و با تکیه بر شعارهای پرطمطراق هرگز نمی‌توان قدرت و امنیت برای کشور دست و پا کرد. اگر کسی فکر می‌کند امنیت کشور را باید از بیرون به داخل آورد، سخت در اشتباه است. امنیت هر کشوری در گروه رضایتمندی مردم آن کشور است. وقتی حقوق اجتماعی و سیاسی مردم رعایت نشود، وقتی آب و برق مورد نیاز مردم تأمین نشود، وقتی مفاسد اقتصادی بیداد می‌کند، وقتی برای انجام امور اداری رشوه حرف اول را بزند و حتی وقتی مردم هر روز شاهد کمبودهای بیشتر در زمینه مایحتاج عمومی باشند و گرانی حتی به نان که یک کالای امنیتی محسوب می‌شود برسد، چگونه می‌توان سخن از تأمین امنیت از بیرون گفت و در جستجوی آن به این کشور و آن کشور سفر کرد؟
سفر کردن به کشورها، گفتگو با دولتمردان به ویژه در کشورهای همسایه و منطقه، توضیح سیاست‌ها، امضای قراردادهای همکاری در زمینه‌های مختلف و مذاکره برای رسیدن به تفاهم بسیار لازم و مهم است، اما اولویت با تأمین زیرساخت‌های مردمی داخل کشور است. آنچه مایه تأسف است اینست که به نظر می‌رسد ایجاد تغییرات در بعضی مدیریت‌ها و جابه‌جائی چهره‌ها با هدف ایجاد تغییرات اساسی در سیاست‌ها صورت نگرفته، و قرار است در بر روی همان پاشنه بچرخد! اگر این برداشت درست باشد باید به حال کشور خون گریست که مدیران ارشد آن بر سیاست‌های شکست خورده‌شان پافشاری می‌کنند و حاضر نیستند در آن‌ها تجدید نظر کنند. تمام مشکلات کشور ناشی از پافشاری بر سیاست‌های گذشته است و تنها راه حفاظت از کشور و نظام و منافع ملی، تجدید نظر در سیاست‌های گذشته و اولویت دادن به تقویت زیرساخت‌های مردمی در داخل است.
