فراتر از یک بیمارستان

حمله به بیمارستان غزه که به تلفات زیادی منجر شد، به نقطه‌عطفی در جریان جنگ اخیر تبدیل شده است. نکته جالب ماجرا این است که مقامات اسرائیلی تا پیش از این حمله چنان سخن می‌گفتند که گویی همین کار را می‌خواستند انجام دهند. ولی اکنون که با این واقعیت تلخ مواجه شده‌اند، می‌کوشند تا با ارائه دلائلی خود را از این واقعه تأسف‌بار مبرا سازند. هرچند ادعاهای متناقضی انجام می‌شود و به‌طور معمول نیز مراجع معتبری که دراین‌باره داوری نهایی کنند، وجود ندارد و داوری‌ها عموماً سیاسی است، ولی به دلایلی چند در درجه اول و به‌صورت پیش‌فرض مسئولیت این اقدام برعهده اسرائیل است، سپس باید متذکر شد که ماجرای غزه فراتر از بمباران این بیمارستان است و تحت تاثیر اینکه چه عاملی سبب این رویداد شده، قرار ندارد.

در واقع، ذهنیت و رویکرد سیاسی مبتنی بر ایده صهیونیسم نزد مقامات اسرائیلی به‌تنهایی از بمباران ده‌ها بیمارستان بدتر است. کافی است که به این موارد توجه کنیم. رئیس‌جمهور اسرائیل در یک سخنرانی رسمی به‌صراحت اعلام کرد که بار مسئولیت حمله حماس را همه ملت فلسطین به دوش می‌کشند و این حرف که غیرنظامیان غزه در این جنگ دخالت نداشتند یا اطلاع نداشتند، حقیقت ندارد. این جملات آشکارا مرز میان افراد نظامی و غیرنظامی، کودک و بزرگسال، زن و مرد را بر می‌دارد و همه را با یک اسلحه هدف قرار می‌دهد. فقط سوال اینجاست که چرا اکنون می‌کوشند خود را از مسئولیت این بمباران تبرئه کنند؟ یک وزیر اسرائیلی و افراطی‌تر از نتانیاهو به‌صراحت علیه ورود کمک‌های انسانی به غزه موضع گرفت و گفت، تنها چیزی که باید وارد غزه شود، صدها تن مواد منفجره است نه حتی یک گرم کمک‌های بشردوستانه. یا تهدیدهای صریحی که علیه بیمارستان‌های غزه کرده بودند که باید تخلیه شود. یا قطع آب و برق و ممانعت از ارسال کمک‌های بشردوستانه، همگی جزو جنایات جنگی است و فراتر از زدن یک بیمارستان است. ضمن اینکه اسرائیل دولت و عضو سازمان ملل متحد است و مسئولیت مستقیم دارد که مطابق قواعد بین‌المللی عمل کند. در سال 1996 نیز اقدام مشابهی را در حمله به مقر امن نیروهای حافظ صلح سازمان ملل در جنوب لبنان انجام داد و بیش از صد نفر را کشت و تعداد زیادی را زخمی کرد، درحالی‌که مسئولیت آن را ابتدا نپذیرفت ولی در ادامه مجبور شد که بگوید اشتباه شده است. این در حالی‌ بود که گزارش‌های معتبر و رسمی عمدی بودن آن جنایت را ثابت می‌کرد. اسرائیل در واقع می‌خواهد تعداد کشته‌های فلسطینی را حداقل به 10برابر کشته‌های اسرائیلی برساند تا خاطر اسرائیلی‌های افراطی را تشفی دهد. مسئله مهمتر از اقدامات و عملکرد اسرائیل؛ چگونگی حمایت‌های غربی‌ها از اسرائیل در این جنایات است. این وضعی است که با هیچ‌یک از ارزش‌ها و ادعای غربی کوچکترین همخوانی ندارد و این جنگ آزمونی برای راستی‌آزمایی این شعارها و ارزش‌ها بود. گویی که جنگ دوم جهانی و کوره‌های آتش‌سوزی دوباره ولی در قالبی دیگر احیا شده است و عامل آن نه‌فقط آلمان بلکه قربانیان قبل به همراه کلیت غرب در این فرآیند شریک شده‌اند. این وضعیت اثرات ویرانگری بر فضای عمومی جهان دارد و دولت‌های خشن را خشن‌تر می‌کند.