اقبال ژنرال/بررسی گروه ایران در جام جهانی ۲۰۲۶ آمریکا که در قیاس با گذشته شانس صعود تیم ملی را افزایش داده است

بعد از مشخص‌شدن قرعه تیم ملی ایران در جام جهانی، شوخی‌ها با پیش‌بینی عجیب امیر قلعه‌نویی آغاز شد. سرمربی تیم ملی، هفت‌روز پیش با حضور در برنامه تلویزیونی از علاقه‌اش درخصوص هم‌گروهی با بلژیک و تیم ملی مصر گفت که همین اتفاق رخ داد و به‌جای تیم ملی هائیتی که این تیم نیز از علاقه‌مندی‌های قلعه‌نویی بود، تیمی به‌مراتب ضعیف‌تر یعنی نیوزیلند در گروه ایران قرار گرفت.

بسیاری بر این عقیده هستند که شرایط برای صعود به دور بعدی، به‌عنوان تیم دوم و چه‌بسا به‌عنوان تیم سوم کاملاً فراهم است اما باید دید در فاصله هفت‌ماه تا شروع جام جهانی، فدراسیون فوتبال چه مسابقات تدارکاتی فراهم می‌کند تا با آمادگی بیشتری راهی این رقابت‌ها شود. در این گزارش در گفت‌وگو با امیرحسین اصلانیان و محمد منصوری ـ دو پیشکسوت فوتبال ـ نقطه‌نظرات‌شان را درخصوص قرعه ایران و شرایطی که در این رقابت‌ها پیش خواهد آمد، جویا شدیم.

بلژیک با دو جین ستاره

حریف ایران در سید یک، قطعاً از قدرت‌های برتر اروپا که برای قهرمانی در این رقابت‌ها مدعی باشد، نیست. بلژیک تیمی قابل احترام که بازیکنان اصلی‌اش از جام جهانی 2014 کنار یکدیگر حضور دارند، می‌خواهد بار دیگر تا مراحل پایانی این رقابت‌ها حضور داشته باشد. بلژیک در حال پوست‌اندازی با بازیکنان جوان است. دقیقاً کاری که تیم ملی ایران با هدایت امیر قلعه‌نویی در آن موفق نبوده و طی دو، سه سال اخیر صرفاً با بازیکنان پا‌ به سن گذاشته به مسابقات رفته است.

موضوعی که امیرحسین اصلانیان نیز آن را تایید می‌کند: «گروه ایران در قیاس با ادوار گذشته بسیار مناسب‌تر است. بلژیک در قیاس با آلمان، برزیل، انگلیس و فرانسه قطعاً برای ما حریف ساده‌تری است اما اینطور هم نیست که فکر کنیم، می‌توانیم مقابل بلژیک امتیاز بگیریم یا پیروز شویم. بلژیک بازیکنان سرعتی و تکنیکی‌ای دارد که باید مدافعان ایران آمادگی جسمانی و بدنی خود را بالاتر ببرند؛ در غیر این‌صورت بازیکنان تهاجمی بلژیک مثل دوکو به‌راحتی مقابل ایران کار خود را خواهند کرد».

بلژیک با روندی نسبتاً آسان به جام جهانی رسید. با وجود دو تساوی مقابل مقدونیه شمالی و یک تساوی با قزاقستان که کمی روند صعودشان را به تأخیر انداخت، بلژیک در هشت‌بازی انتخابی، شکست‌ناپذیر باقی ماند. در جام‌ جهانی‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸، بلژیک به‌عنوان یک تیم قدرتمند شناخته شد، اما در هر دو دوره با شکست در مراحل حذفی، مقابل آرژانتین در ۲۰۱۴ و فرانسه در ۲۰۱۸، فرصت‌های بزرگی را از دست داد. ناکامی در عبور از مرحله گروهی در ۲۰۲۲، پایان فصل «نسل طلایی» بلژیک تلقی شد.

رودی گارسیا، سرمربی ۶۱ ساله فرانسوی، از ژانویه هدایت تیم را برعهده گرفت و جایگزین دومنیکو تدسکو شد. گارسیا پیش‌تر در باشگاه‌ها، موفق به قهرمانی با لیل و رساندن رم به مقام نایب‌قهرمانی سری A شده و سبک بازی جذاب و هجومی‌اش شناخته‌شده است. او همچنین تیم لیون را در ۲۰۲۰ به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا رساند. قبل از هدایت بلژیک، گارسیا در باشگاه النصر عربستان حضور داشت و پس از جدایی دوستانه از این تیم، هدایت بلژیک را پذیرفت.

نشریه معتبر نیویورک‌تایمز درخصوص بلژیک چنین گفته است: گارسیا از سیستم ۳-۳-۴ استفاده می‌کند و تاکید زیادی بر مالکیت توپ و پرس متقابل دارد. او فرصت‌های زیادی به بازیکنان جدید داده است، ازجمله نیکولاس راسکین و یوآکین سیس. نسل جدید مدافعان مانند زنو دبست، کونی د وینتر و ماکسیم دو کوپر، جایگزین خط‌دفاعی سابق «نسل طلایی» شده‌اند. در جناحین، جرمی دوکو، لئاندرو تروسار، شارل د کتلاره و الکسیس سائلماکرس بازی می‌کنند، اما دوکو به‌عنوان بازیکن کلیدی تیم شناخته می‌شود.

جرمی دوکو، وینگر ۲۳ ساله منچسترسیتی، با عملکرد چشمگیرش در طول مرحله انتخابی، پنج گل زد، سه پاس‌گل داد و نقش محوری در تیم ایفا کرد. کوین دی‌بروینه پس از بازگشت از مصدومیت همسترینگ می‌تواند همچنان بازیکن کلیدی باشد، اما دوکو بازیکنی است که تیم بیشتر بازی‌های هجومی خود را حول او طراحی می‌کند.

مصر شکست‌ناپذیر است؟

یکی دیگر از رقبای مورد علاقه امیر قلعه‌نویی، تیم ملی مصر است که بسیاری تصور می‌کنند به‌دلیل اینکه مصر در مسابقات چهارجانبه العین عملکرد خوبی نداشت، بنابراین حریفی دست‌وپا بسته مقابل ایران است. تفکری اشتباه که می‌تواند باعث اشتباهات پیاپی مقابل این رقیب کهنه‌کار شود.

مصر در مرحله انتخابی آفریقا فوق‌العاده عمل کرد و در گروه A حتی یک شکست هم نداشت؛ با هشت برد و دو تساوی صدرنشین شد. صعود آن‌ها در اکتبر قطعی شد؛ پس از پیروزی ۳-۰ مقابل جیبوتی که دو گل آن توسط محمد صلاح به‌ثمر رسید. محمد منصوری در گفت‌وگو با هم‌میهن درخصوص هم‌تیمی‌شدن با مصر معتقد است، این تیم در قیاس با ساحل عاج حریف مناسب‌تری است: «مصر رقیب دوست‌داشتنی‌ای برای ایران است؛ چون فوتبال‌دوستان، دوست‌ دارند تقابل ایران با محمد صلاح را ببینند که تقابل و چالشی جدید برای تیم ملی و کادر فنی است.

مصر از قدرت‌های برتر قاره آفریقاست و تعجب می‌کنم که برخی دوستان می‌گویند مصر را به‌راحتی شکست می‌دهیم. مصر مسابقات چهارجانبه العین را جدی نگرفت و نباید به آن مسابقات استناد خاصی کنیم. محمد صلاح مشخص بود که هدف‌اش حضور در لیورپول است و آن مسابقات امارات را جدی نگرفت تا مصدوم نشود. مصر بازیکن بزرگ دیگری به‌اسم عمر مرموش دارد که در منچسترسیتی بازی می‌کند و می‌تواند برای ایران دردسر درست کند.»

نیوزیلند رقیب دلخواه ایران

بهترین تیم سید چهار برای ایران، همین نیوزیلند است که شاگردان قلعه‌نویی در اولین مسابقه مقابل آنها صف‌آرایی خواهند کرد و در صورت پیروزی مقابل این تیم از قاره اقیانوسیه به‌طور حتم صعود به دور بعد را با همین سه امتیاز قطعی خواهد کرد؛ چراکه هشت‌تیم رتبه‌سوم که امتیاز بیشتری گرفته باشند نیز به دور بعدی خواهند رفت و قطعاً تیمی با سه امتیاز، یکی از هشت‌تیم برتر رتبه‌سوم است. از زمانی‌که استرالیا برای رقابت‌های فوتبال به قاره آسیا پیوست، نیوزیلند به قدرت اصلی فوتبال اقیانوسیه تبدیل شده است.

این تیم که در رده ۸۶ جهان قرار داشت، با صعود مستقیم به مرحله دوم انتخابی، سه برد متوالی کسب کرد و با ۱۹ گل زده و تنها یک گل خورده، به‌راحتی از سد تاهیتی، وانواتو و ساموآ عبور کرد. پیروزی ۷-۰ مقابل فیجی در نیمه‌نهایی و شکست ۳-۰ کالدونیا، صعود نیوزیلند به جام جهانی را قطعی کرد. کریس وود، مهاجم ۳۳ ساله و کاپیتان تیم، بازیکن کلیدی نیوزیلند است. وود با سابقه بازی در لیگ برتر برای تیم‌هایی مانند وست بروم، لستر، برنلی، نیوکاسل و ناتینگام فارست، با ۴۵ گل، بهترین گلزن تاریخ ملی نیوزیلند و با ۸۸ بازی ملی، رکورددار حضور در کنار ایوان ویسلچ است.

نقطه‌ضعف ایران

مسئله مهمی که امیرحسین اصلانیان و محمد منصوری به آن اشاره کردند، میانگین سنی بالای شاگردان قلعه‌نویی است. اصلانیان دراین‌باره گفت: «متاسفانه طی سه‌سال اخیر میانگین سنی بازیکنان ایران نه‌تنها کاهش پیدا نکرد، بلکه بالا هم رفت. ازسوی‌دیگر، جام جهانی رقابتی است که بازیکنان اروپایی و آفریقایی با بالاترین توان خود می‌خواهند درخشان ظاهر شوند. فکر می‌کنم اگر در فاصله 7 ماه تا شروع این رقابت‌ها امیر قلعه‌نویی میانگین سنی تیم را کاهش ندهد، ما در این رقابت‌ها با وجود قرعه مناسب به مشکل بخوریم».

منصوری نیز همین عقیده را دارد: «میانگین سنی 32 سال، برازنده تیم ملی ایران نیست. شاید بازیکنان باتجربه در برخی مسابقات عصای‌دست قلعه‌نویی شوند اما در جام جهانی قرار نیست معجزه رخ دهد. تیم‌ها با دوندگی و کیفیت بالا می‌آیند تا بهترین خودشان را نشان دهند. استفاده از بازیکنان جوان‌تر قطعاً باید در فاصله هفت‌ماه در دستور کار قلعه‌نویی قرار بگیرد».

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید