پایان جنگ‌‏های اول ایران و روسیه

نخستین دور از جنگ‌های ایران و روسیه در دوره قاجار، اول تیرماه ۱۱۸۳ خورشیدی آغاز شد و دوم آبان‌ماه ۱۱۹۲ با شکست ایران، تحمیل قرارداد گلستان و از دست رفتن اراضی بزرگی از ایران در شمال رود ارس به پایان رسید. جنگ بر سر اختلاف دو دولت بر سر تحت‌الحمایگی گرجستان درگرفت. فتحعلی‌شاه پادشاه ایران در این جنگ کوشید نخست نظر مثبت و همکاری بریتانیا را به خود جلب کند که به نتیجه نرسید.

بعد از آن، ایران به عقد قرارداد با فرانسه مبادرت ورزید تا بتواند با کمک ناپلئون روسیه تزاری را شکست بدهد. با این همه شکست فرانسه از روسیه و انعقاد عهدنامه تیلسیت میان این دو کشور، دریچه‌های همکاری میان فرانسه و ایران را بست. بدین‌ترتیب وقتی در جنگ اصلاندوز، قوای روسیه که از نظر تعداد بسیار کمتر از ایرانی‌ها بودند، شکست سختی بر ارتش ایران به فرماندهی عباس میرزا وارد آوردند، بیش از ۱۲۰۰ نفر را کشتند و بیش از ۵۰۰ نفر را به اسارت گرفتند، نزد اولیای دولت ایران تردیدی باقی نماند که ادامه این نبرد نمی‌تواند به پیروزی منجر شود. سرانجام با میانجیگری بریتانیا، طرفین به صلح رضایت دادند و جنگ پایان یافت.