«قوه‌قضائیه قول داده در کارگروهی پرونده‌های دانشجویان دوباره مطرح‌شده و حرف‌های ما را بشنود.» بعد از چندهفته بحث و نظر درباره تغییرات احتمالی در نگاه به دانشگاه و وضعیت دانشجویان محروم از تحصیل، حسین سیمایی‌صراف، وزیر علوم دیروز با گفتن این جمله، بالاخره به صورت رسمی در این باره اظهارنظر کرده است.
دانشجویان دانشگاههای علوم پزشکی که در هفتههای اخیر برای بازگشت به محل تحصیل اصلی با آنها تماس گرفته شده میگویند هنوز اتفاقی در شرایط تحصیل آنها رخ نداده است. مشکل، آییننامه انضباطی سال ۱۴۰۱ است که امکان تقلیل حکم را دارد اما با درخواست رئیس دانشگاه از کمیته مرکزی امکانپذیر است و باتوجه به اینکه هنوز رؤسای دانشگاهها تغییر نکردهاند، حضور این دانشجویان برای انتخاب واحد ترم مهر بعید به نظر میرسد.
وزیر علوم دولت سیزدهم هنگام خداحافظی با صندلی وزارت حلالیت طلبید؛ یک‌بار به زبان در مراسم تودیع و یک‌بار هم با نامه. در یکی از همکارانش بابت احتمال اتخاذ تصمیمات ناگهانی و در دیگری از عموم مردم و اهل علم و دانشگاهیان که ناکامی‌های ندانسته، ناخواسته و نتوانسته‌ی مدیریتی او را ببخشند. این چند کلمه را نه از باب مرور آنچه گذشت می‌نویسم که در جای خود لابد فایده هم دارد بلکه اشاره‌ی من به آن است که خطاهایی صورت گرفت که در زمان خود نسبت به آنها هشدارهای جدی داده شد.
امروز مسعود پزشکیان برای دفاع از کابینه پیشنهادی خود به مجلس می‌رود تا از ۱۹ نام معرفی‌شده برای ورود به کابینه خود دفاع کند. یکی از این اسامی، حسین سیمایی‌صراف است که اگر رأی اعتماد مجلس را به دست آورد، به پانزدهمین وزیر علوم ایران پس از انقلاب تبدیل می‌شود. مردی بی‌حاشیه، از بدنه وزارت علوم، حقوقدان و البته مورد انتقاد و تایید از سوی جمع زیادی از کارشناسان.نام سیمایی‌صراف در میان حدس و گمان‌های اولیه‌ای که از کمیته‌های مشورتی به بیرون درز پیدا می‌کرد، دیده نمی‌شد اما بلافاصله پس از انتشار…
واکنش کاخ سفید به اظهارات پزشکیان:
دیپلماسی بهترین راه حل استعباس عبدی در اعتماد نوشت:
مساله پنجم گزینشهاکیهان:
مؤمن از یک سوراخ دو بار گزیده نمیشودسرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی:
تعمیرات به جای تغییرات؟
