در یک سال گذشته، یعنی از بهمنماه سال گذشته تا دیماه امسال، ۴۰ سرباز وظیفه در استانهای مختلف کشور بهدلیل خودکشی، قتل به دست همخدمتی، واژگونی خودرو، حمله تروریستی، تیراندازی سهوی، درگیری با اشرار مسلح و صاعقه جان خود را از دست دادهاند.
طبق آمارهای سازمان جهانی بهداشت، سالیانه ۷۰۰ هزار نفر در جهان خودکشی میکنند؛ یعنی در هر ۴۰ ثانیه، یک نفر تصمیم میگیرد بهشکل خودخواسته جانش را از دست بدهد. در ایران آمار موثقی در این زمینه وجود ندارد اما طبق گزارشهای پراکندهای که در رسانهها منتشر میشود، به نظر میرسد آمار خودکشی در ایران در سالهای گذشته روندی افزایشی داشته است؛ این اعتقاد گروهی از متخصصان این حوزه است.
پرونده شکایت از یک مدرسه در کوهدشت بهدلیل تنبیه بدنی و دریافت وجه اجباری به آموزشوپرورش شهرستان ارجاع داده شده است.
حفظ فراهرود بسیار کلیدی است و بقای مردم سیستان بهخصوص در فصل گرم و بادخیز سال به آن بستگی دارد. بیشترین کمکی که سیلابهای فراهرود انجام میدهد، جلوگیری از برخاستن گردوغبار است. وقتی این بخش از تالاب بینالمللی هامون دارای آب است، هم تثبیت خاک، هم مرطوب سازی بستر را بهدنبال دارد و درنتیجه مانع مناسبی در برابر خیزش ریزگردها خواهد بود.
تعداد گردشگر ورودی فرهنگی ما در سهماهه اول سال شاید به شش هزار نفر هم نرسید. یکی از نقاط گردشگری ما در ششماهه گذشته، درمجموع ۱۸۰۰ مورد فروش بلیت خارجی داشته است. این عدد فاجعه است.
داستان طولانی زندگی تالاب هامون را در مستند جدید کمیل سوهانی بهنام «من هامونم» از زبان خود تالاب میشنویم؛ از زمانی که زندگی مردم بدون مرزهای سیاسی دستساخت با آن معنا پیدا میکرد تا امروز که تالاب بین ایران و افغانستان تقسیم شده و مناقشات آبی ایران و افغانستان آن را در معرض خطر قرار داده است.
تذکر اماکن، پلمب شدن و سروکار داشتن با دستگاههای نظارتی روی دیگری از ماجرای اقامتگاهها و کافهها و حتی گاهی مغازههای سطح شهر و جزیرههای جنوبی است؛
از زمان ابلاغ قانون حمایت از حقوق معلولان تاکنون درمجموع ۷۵/۸۵۵ خدمت مسکن به کل افراد تحت پوشش سازمان بهزیستی کشور شامل افراد دارای معلولیت و سایر گروههای حمایتی ارائه شده و این آمار بهمعنای بهرهمندی چهار درصد از جمعیت افراد دارای معلولیت از خدمات مسکن طی ششسال گذشته است.
مددیارهای طلوع بینشانها میگویند، جای پاتوقها با هربار ورود پلیس تغییر میکند و همان آدمها به پاتوق دیگری در همان منطقه منتقل میشوند.
«سال ۱۳۸۳ مقادیر قابل توجهی از مواد سمی بهویژه سیانور از کارخانه طلای آقدره تکاب به منابع آبهای جاری و رودخانه ساروق تکاب نشت کرد و موجب تلفشدن هزاران قطعه از جانداران موجود در این رودخانه شد.»
