در این بازار اگر سودیست...
غایت هدف کسبوکارها بهعنوان بزرگترین عامل و کارگزار ساختار جهان ما فروش است. عمده ترفند کسب و کارها برای رسیدن به این مقصود این است که خواستههای ما را به عنوان نیازها جا میاندازند.
غایت هدف کسبوکارها بهعنوان بزرگترین عامل و کارگزار ساختار جهان ما فروش است. عمده ترفند کسب و کارها برای رسیدن به این مقصود این است که خواستههای ما را به عنوان نیازها جا میاندازند.
به قتل رسیدن پزشک متخصص قلب در شهر یاسوج فقط ضایعهای دهشتناک برای خانواده و نزدیکانش نیست، یک خسران ملی است.
امروزه طیف زیادی از آنان که داعیه کار فکری/هنری دارند، مابین محبوببودن در شبکههای اجتماعی و کار ذاتی خودشان واماندهاند. از یکسو به مثابه سوژهای که در این ساختار حیات دارند تحت سیطرۀ کششهای روانی جذابیتهای مورد توجه قرار گرفتن در شبکههای اجتماعی هستند و از سوی دیگر هویتی که میخواهند آن را ذیل «روشنفکر» بازتعریفش کنند.
با مردان و زنانی طرفیم که بر زبانشان صلح جاریست و از جنگ گریزانند اما وقتی به آنجا میرسند که دیگر چارهای جز جنگ نیست، از بیرون گود دستور لنگ کردن نمیدهند. خط اول بلا و سپر دیگراناند. این مردان نه تریبون دارند نه سروصدا. خانه و زندگیشان را هم که دیدهاید.شهیدان حملهی اسرائیل احتمالاً مظلومترین شهیدان معاصرند. آنان که صداوسیمای داخلی کارشان را کوچک میشمرد و انگار در ترقهبازی آسیب دیدهاند و شبکهی فارسیزبانی که ابزار پروپاگاندای صهیونیستها هم چنان روایت میکند که انگار ارتش ما متجاوز است و ارتش اسرائیل مظلوم.
مرگ ناگهانی برای بازماندگان چون نیزهای تیز و طولانیست که با سرعت نور از آسمان هفتم در میان تن مینشیند. هم درد دارد هم رنج.
در وضعیتی که جو غالب اپوزیسیون خارج از کشور جو ایراناینترنشنالی است و بسیاری از تریبوندارها با جانی کودککشی همدلاند، داریوش باز مسئولانه و شجاعانه ثابت کرد که یاور همیشه مومن ایران است و خط قرمزش بیشتر شدن درد و رنج مردم است.
جهان عجیبی داریم. روزنامهنگاری در واشنگتن، صبح بلند میشود، به هزاران کیلومتر آنطرفتر فکر میکند؛ به اینکه اصلیترین و استراتژیکترین شریک خاورمیانهای آمریکا مشغول نسلکشی و آواره کردن میلیونها آدم است و او هیچ کاری از دستش بر نمیآید. از اینکه هیچ کاری از دستش بر نمیآید و جریان اصلی رسانه هم مشغول خونشویی و زدودن کثافت از چهره نتانیاهواند دچار استیصال شده و برای برونرفت از این استیصال به خشونت علیه خود دست و دست چپش را جلوی کاخ سفید آتش میزند.
ما باید خط قرمزی برای خود داشته باشیم و چه خط قرمزی مهمتر و غیرقابل گذشتتر از جان انسانهای بیگناه؟ واقعاً ما را چه افتاده است که از آواره شدن انسانها و کشته شدن بچهها ککمان نمیگزد و حتی به خیال اینکه به دشمن ضربهای خورده، بساط شادی پهن میکنیم. آنچه جهان امروز و هر روز بیش از سیاستورزی و موضعگیری سیاسی به آن نیاز دارد شفقت است.
ایمنی معدنچیان نهفقط به سمت بهتر شدن که بسامد اتفاقات دهشتناک مانند طبس نشان میدهد به سمت بدتری رفتهایم. دلایل جزیی و کارشناسیاش را اهل فن میداند، یکی از دلایل کلی و عمدهاش همین است که ما فقط به نالیدن عادت کردهایم.
آدم بزرگیست و عجیب. بزرگ چون کارهای بزرگ کرده؛ چه در شأن یک هنرمند، چه در مقام یک مدیر فرهنگی و این احتمالاً بزرگترین پارادوکس زندگی اوست.