هممیهن واکنشها به استعفای ۱۰ عضو شورای شهر تهران را بررسی کرد
ترس از انحلال
گروه خبر: «استعفای 10 نفر از اعضای شورای شهر تهران» این تیتر خبری بود که یکشنبه منتشر شد. 10 نفر از اعضای پارلمان شهری پایتخت که مدتهاست خواهان برکناری علیرضا زاکانی از شهرداری تهران هستند، نمیتوانند او را به پای میز استیضاح بکشانند، چراکه اکثریت آرای شورای شهر تهران در دست حامیان زاکانی است. این تهدید منتقدان در حالی مطرح میشود که شورای عالی استانها قرار است برای 7 ساله شدن این دوره مدیریت شهری تلاش کنند. حالا باید بین 7 ساله شدن و ماندن زاکانی یکی را انتخاب کنند.
زاکانی که منتقدان خود را جدی یافته در واکنش به استعفای دستهجمعی برخی از اعضای شورای شهر تهران، گفت: «من در این خصوص صحبت نمیکنم. هر کسی موضع خود را تشخیص میدهد. اما این کار، کار بسیار نامناسبی است، ما با شورا تعامل داشتهایم و خواهیم داشت.»
جالب تغییر لحن زاکانی است همان لحنی که مهدی اقراریان آن را از بالا به پایین نگاه کردن زاکانی به اعضای شورای شهر تهران تعبیر میکند.
اتهام تفرقهافکنی
از سوی دیگر روزنامه همشهری متعلق به شهرداری در چند هفته اخیر تندترین موضع را در مقابل اعضای منتقد شورای شهر تهران در پیش گرفتند. این روزنامه پس از اظهارنظر نرجس سلیمانی درباره لزوم تغییر شهردار تهران نوشت: «وظیفه شورای شهر نظارت است، نقد است، گلایه است، تذکر و حسابرسی است. حق هم همین است. مردم نیز همین را انتظار دارند. اما نظارت با مچگیری فرق دارد، نقد با تخریب متفاوت است؛ تذکر، حرف گوشهدار و تندی و طعنه نیست، گلایه حرف غیرمنصفانه و خلافواقع نیست. این تفاوتها را نمیبینیم؟ اگرچه ایندست رفتارها منحصر به انگشتشمار و معدودی از نمایندههای محترم است اما مردم این بداخلاقی را به کلیت شورای انقلابی منتسب میکنند. اگر واقعاً تفاوت نقد مشفقانه و تذکر دلسوزانه و گلایه مسئولانه با بداخلاقی و بیانصافی روشن نیست به اثر رفتارها توجه کنیم. ببینیم چرا ضدانقلاب اینقدر خوشحال میشود؟ ببینیم چرا سوت و کف میزند؟ چرا تشویق میکند؟ رفتار ما چه آوردهای برای دشمنان خبیث انقلاب داشته است؟»
روز گذشته نیز از صحبتهای رهبری درباره مجلس و دولت برای ارتباط شورای شهر تهران و شهرداری استفاده کرد و مدیرمسئول این روزنامه نوشت: «رهبر انقلاب در دیدار نمایندگان مجلس تأکید کردند: «مجلس باید آرامشبخش باشد.»، «باید از دولت و مجلس صدای واحد شنیده شود.»، «مجلس نباید منشأ تشنج در افکار عمومی باشد.» مفهوم «وحدت» در سخنان رهبری انقلاب در چند ماه گذشته بدون شک از پربسامدترین تعابیر است.»
او بلافاصله اعضای شورای شهر تهران را به بیاخلاقی و تفرقهافکنیها متهم کرده و تاکید کرد: «ضرورت مسئله روشن است و کسی مخالف آن نیست، اما متأسفانه در عمل، ماجرا به نحو دیگری رقم میخورد. این مسئله نیز تنها منحصر به مجلس نیست. یک نمونه همین روزهای شورای شهر که پیشروی ماست؛ بداخلاقیها و تفرقهافکنیهایی که وبال مردم شده است؛ در فضای مجازی و رسانه نیز به طریق دیگر. این متن توضیح مختصری است مبنی بر اینکه چه کسانی میتوانند منشأ وحدت باشند و برای وفاق و همدلی چه لوازمی باید مهیا شود تا از حرف بهعمل برسیم.»
انحلال در کمین شورای شهر تهران
البته شهردار تهران به تغییر لحن اکتفا نکرده و نمایندگان تهران را به تهرانگردی و بازدید از پروژههای عمرانی نیمهتمامی که در این دوره تمام شده دعوت کرد.
مجتبی رحماندوست نیز پس از این تهرانگردی که هزینه آن را شهرداری تقبل کرده بود عملکرد شهرداری تهران را در دوره زاکانی تحسین کرد. اکثر نمایندگان دعوت شده برای تهرانگردی از لیست زرد نیروهای انقلاب اسلامی بودند؛ لیستی که آن را به زاکانی نسبت میدادند.
زاکانی در حالی از تعامل با شورای شهر تهران خبر میدهد که برخی از اعضای شورای شهر تهران معتقدند زاکانی، بیشترین تذکر را در همین سه سال گرفته و البته آنطور که نمایندگان پارلمان شهری میگویند پاسخهای کلیشهای شهرداری تاکنون نتوانسته آنها را اقناع کند.
حالا قرار است ۱۰ نفر از اعضای شورای شهر تهران استعفا دهند تا این شورا به حداکثر نرسد و بلای انحلال دامنگیر ششمین دوره مدیریت شهری – اصولگرایان – شود؛ همانطور که در اولین دوره اختلافات داخلی اصلاحطلبان شورای شهر را به انحلال کشاند.
به نظر میرسد مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران نیز احساس خطر کرده و سعی دارد اعضای منتقد را به نوعی از تصمیم خود منصرف کند. او درباره اختلافات در شورای شهر تهران میگوید: «باید از هرگونه حاشیهسازی دوری شود تا بتوانیم خدمترسانی کنیم و چنانچه روند فعلی در هفتههای گذشته در شورا ادامه داشته باشد، ممکن است شورای ششم نیز به سرنوشت شورای اول دچار شود.»
او به برخی از اعضای شورای شهر تهران نصیحت میکند که در سایه همدلی و همراهی میتوان خدمتی مطلوب و مناسب به شهروندان ارائه کرد و تاکید میکند: «نباید دچار تصمیمات احساسی و ناگهانی شویم چرا که این امر میتواند برای ما مشکلساز شود.
باید از هرگونه حاشیهسازی دوری شود تا بتوانیم خدمترسانی کنیم و چنانچه روند فعلی در هفتههای گذشته در شورا ادامه داشته باشد، ممکن است شورای ششم نیز به سرنوشت شورای اول دچار شود.»
