دستور طلایی یا زنگ خطر حکمرانی؟
در روزهای اخیر، بار دیگر شاهد تکرار الگویی نگرانکننده در مدیریت کشور بودیم: پروژهای متوقف نمیشود، مگر آنکه رئیسجمهور شخصاً «دستور طلایی» توقف آن را صادر کند؛ رویدادی فرهنگی برگزار نمیشود، مگر با حمایت صریح شخص اول قوه مجریه. این «دستور طلایی» هرچند گاه امید میآفریند، اما زنگ خطری جدی برای حکمرانی قانونمدار به صدا درمیآورد.