پس از تاکید مسعود پزشکیان درباره نامگذاری «کابینه وفاق ملی» به یکباره بحث داغ محافل سیاسی و رسانه‌ای روی این گزاره معطوف و متمرکز شد و از تریبون‌های مختلف تا کاربران متفاوت هرکسی از ظن خود یار «وفاق ملی» شد و پیرامون حدود و ثغور، مزایا و معایب، اولویت‌ها و ضرورت‌های آن به تشریح و تبیین مواضع پرداخته و کار به جایی رسیده است که بسیاری دولت چهاردهم را «دولت وفاق ملی» خوانده و مهمترین راهبرد حاکمیت و قوای سه‌گانه را اهتمام بر این مسیر در چشم‌انداز پیش‌رو عنوان می‌کنند.
گزارشی از پیش‌بینی‌های محمدعلی فروغی درباره ظهور انسان و اجتماع نوین
رسد آدمی به جاییایران چطور میتواند در میانه وضعیت جدید قفقاز روابط خود را با روسیه متوازن کند؟
بالانس همگرایی و واگرایی در قفقازدرباره نمایش «امان» به کارگردانی مجتبی جدی
تنهایی پرهیاهوی زنانهشرایط بحرانی ورزشگاه‌های کشور باعث شد تا شهرآورد تهران در خارج از پایتخت برگزار شود
بازگشت به ۲۲ سال پیشجامعهشناسان، کنشگری زنان در سالهای بعد از انقلاب را بررسی کردند
تاریخ ۳۰ سال کنشگریمحمود صادقی دبیرکل انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها اعلام کرد:
تشکیل کمیتهای در جبهه اصلاحات برای رصد عملکرد دولتمحمود میرلوحی عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت:
از تاریخ درس گرفتهایم و به عقلانیت رسیدیمبررسی آنچه احزاب و تشکلها نسبت به پاسخگو کردن رئیسجمهور و دولت میتوانند انجام دهند
اتحاد و انتقادگفتوگو با ناصر رضوی کارشناس امنیتی درباره تابستان ۶۷
از مرصاد تا شورش دراوین
