محمدرضا خوبرویپاک به تجربه موفق تصویب «قانون انجمنهای ایالتی و ولایتی»در دوران مشروطه میپردازد و نشان میدهد که چگونه مؤسسان مشروطیت در درکی صحیح از ملیت ایرانی و الگوهای تاریخی توزیع قدرت در ایران کوشیدند توازنی میان قدرت ملی و قدرتهای محلی ایجاد کنند. او میگوید اینک که ترازنامه فدرالیسم در جهان قابل رویت است و تاریخ ایران پیشروی ماست، بهتر آن است که به این سخن مولانا که «تو وطن بشناس ای خواجه نخست» گوش فرا دهیم و از «خاک مهربانان» پاسداری کنیم.