هر تحول مثبتی که بخواهد در ایران رخ دهد، آن تحول حداقل باید در یک جا اثر خود را بهخوبی و روشن نشان دهد و آنجا رشد اقتصادی است. رشد اقتصادی درونزا و پایدار و مداوم و متوازن که به افزایش رفاه مردم منجر شود و از عدالت نیز دور نشود. اگر رشد اقتصادی نداشته باشیم، یا برونزا باشد یا متوازن نباشد یا ناپایدار باشد یا رفاه جامعه را بالا نبرد یا به کاهش ملموس نابرابری نیانجامد؛ آن رشد دستاوردی قابلقبول محسوب نمیشود.