شاید او را باید «سید وفاق» معرفی کرد. کسی که در تلاش بود آسیبها و اختلافات را گوشزد کند و مردم، انقلابیون و جریانهای مختلف قومی، سیاسی و جنسیتی را پای یک سفره بنشاند تا مانع از آشفتگی در حکومتی که برایش چندین دهه تلاش کرده است، بشود.