پس از اعلام خبر ابلاغ اجرای حکم پنج سال حبس به الهه محمدی و نیلوفر حامدی، واکنش‌ها در این باره همچنان ادامه دارد؛ از وکلای این دو خبرنگار تا بعضی مسئولان دولتی، حقوقدانان، اساتید روزنامه‌نگاری و کاربران شبکه‌های اجتماعی در این دو روز خواستار عفو یا مختومه‌شدن پرونده این دو نفر شده‌اند.
انجمن صنفی روزنامه‌نگاران با انتشار درخواستی از رئیس قوه قضائیه و رئیس جمهور خواهان تعلیق حکم دو روزنامه‌نگار شد.
وقتی درباره جامعه صحبت میکنیم و کودکان را در نظر نمیگیریم، کودکان دارای معلولیت را هم در نظر نمیگیریم.یعنی سیستان و بلوچستان را که تعداد زیادی از کودکان دارای معلولیت در آن زندگی می‌کنند در نظر نمیگیریم و در کل دو میلیون و ۲۰۰ هزار کودک معلول را حذف میکنیم؛ آنها نه در تخصیص بودجه در نظر گرفته میشوند، نه رسانه.
سرانجام ایران عملیات انتقام خود را به خاطر ترور اسماعیل هنیه، سیدحسن نصرالله و عباس نیلفروشان گرفت اما سوال این است که از زمان ترور اسماعیل هنیه تا انجام عملیات «وعده صادق ۲» رسانه‌های اصولگرا چه گفتهاند. در بین این رسانهها یک عنصر «همان همیشگی» وجود دارد. آنها سعی می‌کنند بهانهای پیدا کرده و به آن بهانه نوک پیکان حملات خود را به سمت اصلاحطلبان گرفته و رقیب سیاسی خود را به نوعی در ماجرایی دخیل بدانند.
بعضی صحبت‌های رئیس‌جمهور در نخستین نشست خبری، با واکنش‌های تندی از سوی روزنامه‌ها و سیاستمداران تندرو روبه‌رو شد. به‌طور مشخص، صحبت‌های مسعود پزشکیان در پاسخ به خبرنگار روزنامه کیهان راجع به مسئله آنچه او فتنه خواند، بحث عدم تمایل به صدور انقلاب و همچنین برادری با آمریکا در مرکز توجه این قشر قرار گرفت. با اینکه پزشکیان سوال خبرنگار کیهان را به‌صورت کامل و واضح پاسخ داد، اما این روزنامه تیتر یک خود را این‌طور انتخاب کرد: «رئیس‌جمهور از پاسخ به کیهان طفره رفت».
تخلفی که در شرکت سرمایه‌گذاری تامین اجتماعی (شستا) انجام شده، زمینه تهیه گزارشی را در روزنامه هم‌میهن فراهم کرد تا با تیتر «تخلف میلیارد دلاری در شستا» به جزئیات آن بپردازیم. به دنبال انتشار این گزارش، شستا، پاسخی را به روزنامه هم‌میهن ارسال کرده که سعی شده در هفت بند، جزئیات گزارش روزنامه هم‌میهن را رد کند.
مدیرمسئول روزنامه هم‌میهن به مسعود پزشکیان توصیه کرد از دام رفقای قدیمی و پیرسالاری رها شود.
رسانه‌های جریان تندرو متنی را به نهادی امنیتی منتسب می‌کنند که معلوم نیست کدام نهاد است؟ از کی تا حالا نهادهای امنیتی هم از ذکر نام خود پرهیز می‌کنند؟ چرا این متن رسماً منتشر نشده است؟ گزارش‌های رسمی و پیشین آنان چه گرهی را از نقاط کور کشور گشود که این گزارش غیررسمی بگشاید؟
