دو راهی فرصت و تهدید

اندیشکده شورای آتلانتیک نوشت: «در هفتمین ماه از جنگ روسیه با اوکراین، جهان در حال ورود به نقطه‌ای است که در حداکثر خطر و در عین حال حداکثر فرصت قرار دارد. این لحظه حداکثر خطر است، چون پوتین در تعقیب هذیانی که او را وادار به حمله بزرگ به اوکراین در 24 فوریه کرد، در حال شکست خوردن است. از آنجایی که شجاعت اوکراینی‌ها، غرور او را به تحقیر تبدیل کرده است، این خطر رو به افزایش است که او ممکن است به سلاح‌های کشتار جمعی، از جمله سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی روی آورد تا اوکراین را وادار به تسلیم کند. نفوذ پوتین در حال نابودی است و گزینه‌های او هم رو به اتمام است. صحنه‌های این هفته از سربازان روسی در اوکراین که تفنگ‌های خود را کنار گذاشتند، با دوچرخه از میدان جنگ گریختند و یونیفورم‌های خود را درآوردند تا خود را به شمایل مردم محلی دربیاورند، همه بخشی از یک تصویر بزرگ‌ترِ شکست بود. درهم پاشیدن چشمگیر ارتش پوتین در جنوب و شرق اوکراین، جایی که نیروهای اوکراینی حداقل شش هزار کیلومتر مربع از اراضی خود را پس گرفته‌اند، جان تازه‌ای به این موضوع داده است که پوتین ممکن است راهی برای خروج از یک جنگ شکست‌خورده نداشته باشد، مگر از طریق سلاح‌های هسته‌ای. اما این لحظه حداکثر فرصت را برای رهبران جهان در گردهمایی این هفته مجمع عمومی سازمان ملل متحد ایجاد کرده است. این اولین جلسه از زمان آغاز جنگ پوتین است. این فرصتی است برای جو بایدن، رئیس‌جمهوری ایالات متحده آمریکا تا در کنار متحدان اروپایی و آسیایی خود به‌طور آشکار در مورد خطراتی که جنگ پوتین برای هر کشوری که به حاکمیت ملی اهمیت می‌دهد، ایجاد کرده، صحبت کند، جنایات جنگی غیرقابل انکار پوتین را محکوم کند و بر آنهایی که نه پوتین را محکوم و نه از تحریم‌ها علیه او حمایت کرده‌اند، تاثیر بگذارد.»