خراسان جنوبی در مسیر ملوکالطوایفی شدن
در پی انتشار گزارش استانی درباره عملکرد سیدمحمدرضا هاشمی، استاندار خراسان جنوبی، امیرمحمد نجاری، دبیر اول حزب کارگزاران سازندگی ایران در خراسان جنوبی مطلبی را برای تکمیل نظر فعالان سیاسی این استان در اختیار هممیهن قرار داده است که در ادامه میآید

در پی انتشار گزارش استانی درباره عملکرد سیدمحمدرضا هاشمی، استاندار خراسان جنوبی، امیرمحمد نجاری، دبیر اول حزب کارگزاران سازندگی ایران در خراسان جنوبی مطلبی را برای تکمیل نظر فعالان سیاسی این استان در اختیار هممیهن قرار داده است که در ادامه میآید:
درحالیکه انتظار میرفت با روی کار آمدن دولت جدید، شاهد ارتقای سطح حکمرانی، تمرکز بر شایستهگزینی و تقویت اقتدار دولت در استانها باشیم، متأسفانه روندی کاملاً معکوس در استان خراسان جنوبی در حال وقوع است؛ روندی که در آن برخی نمایندگان مجلس، عملاً جای دولت را در فرآیند انتصابات گرفتهاند. سهمخواهی بیپایان، دولت بیاقتدار امروز در خراسان جنوبی، آنچه بهوضوح دیده میشود، حضور سنگین و بیقاعدهی نمایندگان در انتصابات کلیدی استانی است؛ به گونهای که عملاً «اقتدار دولت» در این استان به پایینترین سطح خود در سالهای اخیر رسیده و حالت ملوکالطوایفی بر آن حاکم شده است. در این وضعیت، مدیران بر اساس روابط خانوادگی و توصیههای سیاسی منصوب میشوند، نه شایستگی، تخصص یا شناخت از منطقه.
دفتر اقتصادی یا سکوی پرتاب سیاسی؟
نمونهی آشکار این رویه، انتصاب اخیر در دفتر هماهنگی امور اقتصادی استانداری است؛ جایی که فردی با سابقهای نهچندان برجسته در حوزه آموزشوپرورش یزد، به صورت سفارشی و صرفاً بهدلیل نسبت فامیلی با یکی از نمایندگان، بهعنوان مدیرکل منصوب شد. نهتنها از دانش و تجربه کافی برای این جایگاه برخوردار نیست، بلکه همزمان به عنوان «دستیار جوان استاندار» نیز معرفی شده است! آیا دفتر اقتصادی استانداری که باید موتور پیشران برنامههای اقتصادی دولت در استان باشد، آنقدر مسئولیت سبکی دارد که مدیر آن میتواند همزمان نقش مشاورهای در حوزه جوانان را هم بر عهده بگیرد؟ یا ساختار دولت به ابزاری برای رزومهسازی و پُستسازی سیاسی تبدیل شده است؟
فرمانداری نهبندان
وقتی مرز شرقی کشور محل آزمون میشود یکی دیگر از مصادیق تلخ این روند، انتصاب فرماندار نهبندان است؛ شهرستانی که با موقعیت مرزی، شرایط اقلیمی خاص، بافت جمعیتی متنوع و عقبماندگیهای تاریخی، نیازمند مدیری توانمند، آگاه به منطقه و با اشراف اطلاعاتی بالا است. اما در بهمنماه سال گذشته، به سفارش یکی از نمایندگان، فردی از غرب کشور با سابقه فرمانداری تنها یک شهر ۲۰هزار نفری به این سمت منصوب شد؛ شخصی که هیچگونه آشنایی با مرز، بافت فرهنگی، ظرفیتهای بومی و چالشهای خاص نهبندان ندارد و حتی پس از گذشت ۱۰۰ روز، هنوز اسامی مدیران و دهیاران را بهدرستی نمیشناسد. چگونه میتوان به مدیری امید بست که هنوز در مرحله «شناخت محیط» است؟ آیا توسعه و امنیت یک شهرستان مرزی باید فدای منافع سیاسی کوتاهمدت شود؟
کلام آخر: هشدار برای حفظ جمهوریت
اگر این روند ادامه یابد، دولت نهتنها در نگاه عمومی تضعیف خواهد شد، بلکه زمینهساز فساد، ناکارآمدی و نارضایتی اجتماعی گستردهتر نیز خواهد شد. از دولت محترم، بهویژه استاندار محترم انتظار میرود با بازنگری در روند انتصابات، خط قرمزی میان شایستهگزینی و سفارشپذیری ترسیم نماید و اجازه ندهد خراسان جنوبی به حیاط خلوت نمایندگان تبدیل شود.